Ιγμορίτιδα

January 18, 2017

Αισθάνεστε πόνο στο μέτωπο ή ανάμεσα από τα μάτια; Πόνο στα δόντια της άνω γνάθου; Επίμονη ρινική συμφόρηση με παχύρρευστες οπισθορρινικές ρινικές εκκρίσεις; μπορεί να πάσχετε από ένα συχνό πρόβλημα που ονομάζεται: Ιγμορίτιδα 


Τι σημαίνει ιγμορίτιδα; 
Ιγμορίτιδα ή παραρρινοκολπίτιδα είναι η φλεγμονή μίας ή και περισσοτέρων κοιλοτήτων γύρω από την περιοχή της μύτης (παραρρίνιες κοιλότητες). Είναι συνήθως επακόλουθο ενός κοινού κρυολογήματος, γρίπης, κρίσης αλλεργικής ρινίτιδας ή και ενός αυτοάνοσου νοσήματος. Χαρακτηρίζεται από έντονο οίδημα του βλεννογόνου και αυξημένη παραγωγή οροβλεννώδων εκκρίσεων. 

Πόσα είδη ιγμορίτιδας υπάρχουν; 
Ανάλογα με τη διάρκεια των συμπτωμάτων, η ιγμορίτιδα μπορεί να διαχωριστεί σε:
  • Οξεία ιγμορίτιδα: διαρκεί για λιγότερο από 4 εβδομάδες
  • Υποξεία: Διαρκεί συνήθως από 4 έως 8 εβδομάδες
  • Χρόνια: συνεχίζεται για 8 ή περισσότερες εβδομάδες
  • Υποτροπιάζουσα: Συμβαίνει πολλές φορές σε ένα έτος 
Ποιους προσβάλει; 
Η οξεία ιγμορίτιδα είναι μία συχνή πάθηση. Προσβάλει ένα σημαντικό ποσοστό 10% έως 30% των ανθρώπων κάθε έτος στην Ευρώπη. Η χρόνια ιγμορίτιδα εμφανίζεται σε ένα ποσοστό 12,5% του πληθυσμού. Ενώ ένα πολύ υψηλό ποσοστό, που αγγίζει σχεδόν το 90% των ενηλίκων, υπέφεραν από ένα τουλάχιστον επεισόδιο ιγμορίτιδας κάποια στιγμή στη ζωή τους. 

Ποια είναι τα αίτια; 
Πολλά είναι τα αίτια της ιγμορίτιδας. Τα συνηθέστερα είναι:
  • Ένα επίμονο κρυολόγημα με έντονο οίδημα του ρινικού βλεννογόνου
  • Σκολιωτικό ρινικό διάφραγμα
  • Ρινικοί πολύποδες
  • Ανοσοανεπάρκεια (από αυτοάνοσα νοσήματα ή από χορήγηση φαρμάκων) 
Όσο αφορά τα παιδιά, οι συνηθέστερες αιτίες είναι:
  • Αλλεργίες
  • Ιογενείς λοιμώξεις συχνά από τους παιδικούς σταθμούς
  • Παθητικό κάπνισμα
  • Θηλασμός από μπουκάλι όταν γίνεται σε οριζόντια θέση 
Ποια είναι τα συμπτώματα της οξείας ιγμορίτιδας;
  • "Μπουκωμένη" μύτη ρινική συμφόρηση
  • Πόνος ή και αίσθημα πίεσης στο κεφάλι (στο μέτωπο, στην περιοχή ανάμεσα από τα μάτια ή στα μάγουλα - ανάλογα με το σημείο εντόπισης της πάθησης)
  • Ρινόρροια παχύρρευστων εκκρίσεων (πράσινης ή κίτρινης απόχρωσης)
  • Μείωση ή και απώλεια όσφρησης
  • Επίμονος βήχας 
Μπορεί επίσης να συνυπάρχουν:
  • Πυρετός
  • Κακοσμία στόματος
  • Κόπωση
  • Οδοντικός πόνος 
Ποια είναι τα συμπτώματα της χρόνιας ιγμορίτιδας; 
Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της οξείας ιγμορίτιδας, αλλά εμφανίζονται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα που ξεπερνά τις 12 εβδομάδες.
  • Αίσθημα συμφόρησης ή πληρότητας στο πρόσωπο
  • Επίμονη ρινική συμφόρηση
  • Κεφαλαλγία
  • Κακοσμία στόματος
  • Οδοντικός πόνος 
Πως γίνεται η διάγνωση; 
Η διάγνωση γίνεται κυρίως από το ιστορικό και την κλινική εξέταση. Η χρήση σήμερα των ρινικών ενδοσκοπίων έχει περιορίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη χρήση των απλών ακτινογραφιών των παραρρίνιων κοιλοτήτων. Σε ορισμένες βέβαια περιπτώσεις, ιδιαίτερα της χρόνιας ιγμορίτιδας, απαιτείται η διενέργεια αξονικής τομογραφίας. Η τελευταία κρίνεται τελείως απαραίτητη για την προεγχειρητική εκτίμηση του ασθενούς εφόσον κρίνεται χειρουργική αντιμετώπιση. 

Ποια είναι η θεραπεία της ιγμορίτιδας; 
Η θεραπεία εξαρτάται πάντοτε από τον τύπο της ιγμορίτιδας, αλλά και από το γενεσιουργό αίτιο.

Όσο αφορά την οξεία ιγμορίτιδα χορηγούνται αντιβιωτικά ευρέως φάσματος για χρονικό διάστημα από 10 έως 14 ημέρες. Αυτά συνήθως συνδυάζονται με ρινικά αποσυμφορητικά, κορτιζονούχα ρινικά σπρέυ ή και αντιισταμικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί και κορτιζόνη, εάν αυτό κρίνεται απαραίτητο. 

Στις περιπτώσεις της χρόνιας ιγμορίτιδας συνιστάται η χρήση νεφελοποιητών υγραντήρων. Επίσης βοηθάει και η μακροχρόνια χορήγηση αντιισταμινικών ή/και κορτιζονούχων ρινικών σπρέυ. Μερικές φορές μπορούν να χορηγηθούν παράλληλα και αντιβιοτικά ή κορτιζόνη. 

Σε ορισμένες βέβαια περιπτώσεις απαιτείται η χειρουργική παρέμβαση. Οι κυριότερες ενδείξεις είναι:
  • Αποτυχία της συντηρητικής αγωγής με εμμένοντα συμπτώματα.
  • Έντονη σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, ιδιαίτερα προς την περιοχή των στομίων των παραρρίνιων κοιλοτήτων, των οποίων προκαλεί μερική απόφραξη.
  • Ρινικοί πολύποδες, οι οποίοι αποφράσσουν τα στόμια των παραρρίνιων κοιλοτήτων. 
Σήμερα με τη χρήση της σωστής προεγχειρητικής απεικόνισης, των ειδικών ρινικών ενδοσκοπίων και των ραδιοσυχνοτήτων επιτυγχάνουμε συνήθως μία αποτελεσματική αντιμετώπιση, ακόμα και σε περιστατικά με εμμένοντα και μακροχρόνια προβλήματα. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στη καθημερινή τους δραστηριότητα εντός 5 έως 7 ημερών μετεγχειρητικά.